Ik heb altijd geleerd dat ik mij moet aanpassen aan de rest van de mensen op deze aardbol en dat afwijken van de heersende spelregels echt niet oké is.
Anders dan anderen zijn is niet oké
Ik was anders dan de andere kinderen in mijn klas vanwege mijn beperkingen. De juf vergeleek mij altijd wel met mijn klasgenootjes. Mijn beperkingen werden niet gezien. Vaak kreeg ik te horen dat ik beter mijn best moest doen. Ik moest mijzelf beter aanpassen in de klas. Blijkbaar was het fout om mezelf te zijn, want mijn beperkingen keurden ze af. Ze mochten er niet zijn. En dat vond ik als kind heel erg. Ik voelde mij een buitenbeentje. Regelmatig was ik heel boos op mijn ouders omdat ik anders was. Want ik wilde net zo zijn als de rest van mijn klasgenoten. Waarom was ik anders?
Jezelf vergelijken met anderen is oké
Vanaf dat moment ging ik mij spiegelen aan mijn omgeving. Ik bewandelde hetzelfde pad als mijn vriendinnen in plaats van mijn eigen pad. Continu vergeleek ik mijzelf met anderen. Natuurlijk voelde ik mij dan altijd de mindere. Ik werd steeds onzekerder over mijn eigen kwaliteiten. Van een vrolijk meisje veranderde ik in een stil en serieus meisje dat heel hard haar best deed.
Al mijn vriendinnen zaten op volleybal, dus ik ging ook volleyballen. Dit terwijl ik 8,5 vingers heb, een scoliose heb en maar 1,63 meter groot ben. Ik wilde net zo goed worden als zij. Dit probeerde ik te bereiken door heel hard te trainen en extra lessen te volgen op de sportschool. Ik was heel streng en hard voor mijzelf. Maar wat ik ook deed, ik voelde mij altijd de mindere. Hun niveau was onbereikbaar voor mij. En dat was funest voor mijn zelfvertrouwen.
De dingen op je eigen eigenwijze manier doen is niet oké
Maar soms deed ik de dingen toch op mijn eigen manier. Zo heb ik tijdens het maken van een loopbaantest alle opgaven van rechts naar links gemaakt in plaats van van links naar rechts. Dat kwam bij mij op en ik deed het gewoon zonder erover na te denken. Maar alle antwoorden werden met een rode pen doorgestreept. Fout!!! Ze waren niet blij met mijn eigenwijze methode van werken. Want ja… dat kon natuurlijk niet, want dat hoort niet. Altijd van links naar rechts werken. Je moet binnen de lijntjes kleuren. De dingen doen op de manier zoals het hoort.
Je eigenwijze unieke ik, je talenten en je dromen verloochenen is een slechte zaak
Ondertussen was ik vergeten wie ik echt was en wat ik het allerliefste wilde doen. Het antwoord op de vraag: ‘Wat wil ik en waar ben ik echt goed in?’ kon ik niet beantwoorden toen ik ging nadenken over mijn loopbaan en mijn toekomst. Want daar had ik nog nooit over nagedacht.
Nu weet ik dat ik mijzelf heel erg tekort deed. Want je verliest het altijd wanneer jezelf niet accepteert zoals je bent, jezelf steeds met anderen vergelijkt en niet zelf je eigen unieke pad uitstippelt. Uiteindelijk ben ik helemaal vastgelopen. Ik was doodongelukkig en mijn zelfvertrouwen was als sneeuw voor de zon verdwenen.
Wees jezelf
Het heeft totaal geen zin om te willen zijn zoals anderen. Nu durf ik mijzelf te zijn. Anders te zijn als anderen. Al mijn eigenaardigheden, beperkingen en slechte eigenschappen mogen er gewoon zijn. Ik schaam me er niet meer voor en ik probeer het niet meer te verbergen. Nu weet ik dat mijn talenten, passie en geluk hierin verborgen liggen. Het voelt heel bevrijdend om gewoon jezelf te zijn. Een zware last is van mijn schouders gevallen.
En weet je… jij mag ook eigenwijs jezelf zijn en luisteren naar je eigen innerlijke stemmetje; jouw dromen en verlangens. Kiezen voor waar jij echt heel erg blij van wordt en eigenwijs buiten de lijntjes kleuren wanneer jij daar zin in hebt.
Koester je eigen unieke ik. Stop nu met jezelf te vergelijken met je vriendinnen. Waar sta ik ten opzichte van hen op de loopbaanladder? Doe ik het beter of slechter dan zij? Doe de dingen die je echt wilt doen op je eigenwijze unieke manier, durf jezelf te zijn.
En als dit betekent dat je een andere weg wilt bewandelen, dan moet je dat zeker doen. Want als je jezelf verloochent, word je nooit echt gelukkig.